Het gezin van de beklaagde fungeerde sinds 2015 als pleeggezin. De vader had een blanco strafblad en volgens zijn advocaat een doodnormale levenswandel. In 2017 kreeg zijn vrouw echter opnieuw kanker. De man verloor ook een vriend aan kanker en kampte met veel stress op zijn werk. Zelf omschrijft hij zijn situatie als een neerwaartse spiraal, maar hoe die hem bracht tot de feiten die hij pleegde, kon hij de rechter niet uitleggen. “Ik kon niet meer op een normale manier denken”, zei de man zelf. “Ik had nooit gedacht dat ik zoiets zou kunnen doen. Het besef is pas gekomen toen ik in de cel zat.”

Tijdens de ziekte van zijn vrouw stond de beklaagde het meeste in voor de zorg van hun pleegkinderen. Drie van de meisjes, allen met een verstandelijke beperking, werden over verschillende jaren door de man betast. Twee van hen werden ook verkracht, al ontkent de man dat met klem. Een gynaecologisch onderzoek spreekt dat tegen en bij een leugendetectortest – waar de man zelf om vroeg – viel hij door de mand. Op zijn computer werd later kinderpornografisch materiaal gevonden. Zelf deed hij dat af als ‘naturistenfoto’s van kinderen’.

“Ik had graag wat schuldbesef gezien van hem”, zei de moeder van een van de slachtoffers. “Mijn dochter zag hem als een tweede vader maar hij heeft daar misbruik van gemaakt.”

Vonnis op 14 februari.