Lebbeke keerde met een punt terug uit Bocholt, maar van euforie was geen sprake op de spelersbus tijdens de verre terugreis uit Limburg. “We vochten er hard voor en kwamen in de slotfase op voorsprong”, aldus De Pauw. “We konden de zege al ruiken, maar toch glipte die ons nog door de vingers. Buitenshuis een punt oogsten is uiteraard beter dan met lege handen afdruipen, maar met een driepunter stonden we nu boven de degradatiestreep en dat voelt toch een stuk beter aan. Het wordt dit seizoen elke wedstrijd bikkelen tot het slotsignaal. In Londerzeel wacht zondag een directe rivaal in de degradatiestrijd. De heenwedstrijd zetten we naar onze hand. Dat proberen we uiteraard over te doen. Het laat zich raden dat Londerzeel nog op revanche aast. Op een geschenkblad krijgen we een driepunters dus geenszins.”

De Pauw legde in de jeugd een mooi parcours af met een passage van tien jaar in Neerpede. “Ik bond de eerste voetbalschoenen aan bij Strombeek. Ik speelde bij Anderlecht in de jeugd samen met Januzaj en Jordan Lukaku. Januzaj behoorde toen jaarlijks al tot de drie beste spelers van de competitie, zodat het me niet verwonderde dat hij later doorbrak tot bij de Rode Duivels. Van de beloften van Anderlecht verkaste ik naar Woluwe-Zaventem, waar ik de titel veroverde in derde klasse onder Nico Van Nerom. Ik trok nadien naar Tempo Overijse, waar ik kampioen werd in vierde klasse onder coach Tom De Cock, onze huidige coach bij Lebbeke. Ik verhuisde naar Sterrebeek, maar na het vertrek van de voorzitter stuikte die club helemaal in elkaar. Intussen ben ik aan mijn vijfde seizoen bezig bij Lebbeke, maar dat wordt wel mijn afscheid. Lebbeke verlaten in schoonheid is nu de boodschap. Ives Cordier trekt al enkele jaren aan mijn mouw om de overstap te maken naar Liedekerke. In overleg met mijn ouders en mijn vriendin ging ik dit keer overstag. Liedekerke is beter bereikbaar en ambitieus. Ik speel nu eenmaal liever voor de prijzen dan tegen de degradatie. Het huidige seizoen is zenuwslopend en stresserend, wat ik liever vermijd in de toekomst. De taal vormde voor mij nooit een probleem, al werd ik door mijn Franstalige ouders opgevoed in het Frans. Ik trok evenwel naar een Nederlandstalige school en mijn vriendin Stefanie is een Vlaamse”, vertelt het ketje.

Niets negatief

“Ik zet sportief een stapje terug, maar blijf ambitieus hoor”, verzekert De Pauw. “Met Liedekerke willen we doorstoten naar het nationale voetbal. Vooreerst wil ik evenwel Lebbeke door de grote poort verlaten. Na de mooie promotie vorig jaar wil ik geen afscheid in mineur, want Lebbeke is een aangename club waar de spelers een goede band onderhouden met de supporters en de technische staf. Ik kan over deze club niets negatiefs zeggen”, besluit de opvoeder.