“Ik richt een vurige oproep aan iedereen, aan alle binnen- en buitenlandse instanties die aan de touwtjes van de oorlog in Congo trekken, die het land plunderen, om zeep helpen, destabiliseren”, zei Franciscus op de tweede dag van zijn bezoek aan het grootste katholieke land van het Afrikaanse continent. “Jullie verrijken je met de illegale exploitatie van de bezittingen van dit land en de wrede opoffering van onschuldige slachtoffers. Luister naar de roep van hun bloed.”

Het geweld, vooral in het oosten van het land, heeft de voorbije jaren honderdduizenden mensen gedood en miljoenen anderen op de vlucht gejaagd. Vier slachtoffers van dat geweld konden in de hoofdstad met de paus spreken, en zij getuigden, zonder filter, over hun “gruwelijke lijden”.

“We kunnen alleen huilen en zwijgen”

Een zestienjarige getuigde tegenover de paus hoe hij hulpeloos moest toekijken hoe zijn vader “in stukken werd gesneden” en zijn moeder werd ontvoerd. “We zijn in shock, geconfronteerd met het onmenselijke geweld dat jullie met eigen ogen hebben gezien en aan den lijve hebben ondervonden”, reageerde een zichtbaar ontroerde paus. “Er zijn geen woorden voor, we kunnen alleen huilen en zwijgen. Uw tranen zijn de mijne, uw lijden is het mijne.”

Het bezoek van Franciscus aan Congo was aanvankelijk gepland voor juli vorig jaar, maar door gezondheidsproblemen moest dat bezoek toen afgezegd worden. Bij die gelegenheid zou hij ook een bezoek brengen aan het onrustige oosten van het land, maar omdat de spanningen daar intussen nog verder ontspoord zijn, blijft de paus nu toch in Kinshasa. Het laatste pauselijk bezoek aan Congo dateert al van 1985.

In de hoofdstad hield de kerkvorst dinsdag al een eerste toespraak, waarin hij het “economische kolonialisme dat zich in Afrika ontplooit” hekelde. Langs de grote assen van de hoofdstad werd de paus verwelkomd door tienduizenden Congolezen. Woensdagvoormiddag ging Franciscus voor in een mis die werd bijgewoond door meer dan 1 miljoen gelovigen.