37 jaar lang gaf Annie Vloebergh les aan de derde kleuterklas van De Spiegel. Directrice Karen Jacobs zal juf Annie vooral herinneren als een van de meest creatieve en kunstzinnige leerkrachten. “Annie is iemand die altijd rust brengt. Ze draagt heel veel kennis en wijsheid met zich mee. Ze is iemand die de kinderen altijd op de eerste plaats zet. Ze heeft haar kleutertjes altijd heel veel rond kunst laten werken, daarom staat haar afscheidsfeestje ook in het teken van de kunst. Onze kleutertjes weten zelfs perfect wie Gustav Klimt en Piet Mondriaan zijn. We zullen haar missen”, zegt Karen Jacobs.

Ouderwetse schoolbel

Tijdens haar afscheidsfeest werd juf Annie overladen met leuke cadeautjes. Elke klas had ook een kunstwerk gemaakt voor haar. Aan het eind zongen de 180 leerlingen van De Spiegel uit volle borst mee met het liedje dat ze speciaal voor juf Annie in elkaar hadden gestoken. Zelf had Annie ook een cadeau bij voor de school. “Een mooie, ouderwetse schoolbel voor het geval de automatische bel het weer eens niet doet. En als grootste verrassing trakteer ik deze namiddag alle kinderen op frietjes!”

Familiezaak

Voor juf Annie is basisschool De Spiegel haar tweede thuis. Dat mag je bijna letterlijk nemen: niet alleen geeft haar dochter er les, ook vijf van haar zes kleinkinderen lopen er school. “Ik ga het hier missen”, zegt Annie. “Er is in die veertig jaar veel veranderd. De kinderen zijn veel mondiger geworden en ook de namen zijn veel moeilijker uit te spreken dan vroeger. Ook voor de kinderen is het veel zwaarder geworden. Er worden steeds meer dingen van hen gevraagd. Wat ik het meest ga missen? De school zelf. Het is echt mijn tweede thuis. Al ga ik ook mijn vertrouwde klasomgeving missen en natuurlijk de kinderen zelf en mijn lieve collega’s. Maar er zijn ook dingen die ik niet ga missen, zoals het lawaai, de refterdienst, de nabewaking en alle administratieve verplichtingen. Of ik plannen heb in pensioen? Niet echt, maar ik zal mij misschien wat meer toeleggen op kunst. Ik ben geboren en getogen in Leest en heb zes kleinkinderen waarvan er hier al vijf naar school gaan. Ik zal mij dus niet vervelen en ik zal hier nog regelmatig aan de poort staan. Het afscheidsfeestje was een leuke verrassing. Het was echt de moeite. De leerlingen hebben hun frietjes meer dan verdiend. Waarom ik voor frietjes koos? Voor ijsjes is het nog een beetje koud, niet?”

“Ik wil dat ze blijft”

Alle kinderen kregen nog een laatste warme knuffel van juf Annie. Voor sommigen kwamen daar traantjes bij te pas. Zo ook bij Mats (8), die in het derde leerjaar zit. “Ik wil niet dat juf Annie weggaat”, snikt hij. “Ze moet blijven. Het is de leukste juf die er is. Ik heb veel leren knutselen bij haar. Ik hou ervan om creatief te zijn. En juf Annie is een juf die er voor iedereen is in de school, niet alleen voor haar kleutertjes.”