“Alles is begonnen op 31 december 2022”, schetst de 21-jarige flankaanvaller. “Op die dag zijn KV Mechelen en ik in goede verstandhouding uit elkaar gegaan. Iets wat al een tijdje in de lucht hing. De club rekende minder en minder op mij. Ik kan dat plaatsen, want er zijn daar meer en meer jongeren op de deur aan het kloppen. Ik moet ook zeggen dat KV Mechelen altijd heel correct is geweest tegenover mij. Bijgevolg had ik nood aan een nieuwe challenge. In afwachting daarvan ben ik mee met RWDM op winterstage vertrokken. Nog niet per se met het oog op een contract, want ik had op dat moment nog wat andere opties in het buitenland. De bedoeling was toen echt nog om enkel mijn conditie te onderhouden. Tegelijk kon ik me ook meteen meten aan fitte spelers, want de laatste tijd heb ik veel blessureleed gekend.”

Negen maanden out

Het is inderdaad niet fraai wat Dailly sinds de zomer van 2021 allemaal heeft meegemaakt. “Anderhalve week voor de start van het seizoen heb ik de kruisbanden van mijn knie gescheurd. Tel daar dan nog wat complicaties bij: zo zat ik anderhalve week in het ziekenhuis met een infectie. Dat deed mijn revalidatie er natuurlijk niet op vooruitgaan. Alles tezamen heeft het negen maanden geduurd. In het seizoen 2021-2022 kon ik nog anderhalve maand meetrainen, maar toen is er een nieuwe coach gekomen, die zijn eigen keuzes maakte. Nadien viel ik weer voor anderhalve maand uit.”

De week in Turkije met RWDM verliep uiteindelijk meer dan prima, met het gekende gevolg. “Ik heb een degelijke indruk nagelaten bij de technische staf en bij de spelers. Ik heb mijn voeten laten spreken, daar ben ik uiteindelijk het best in”, aldus Dailly, die meteen in de wedstrijdselectie werd opgenomen voor de thuiswedstrijd tegen SL 16. “Ik ben honderd procent fit, maar heb wel matchritme nodig. Ik zal er alle begrip voor hebben als de trainer zaterdag voor iemand kiest die wél voldoende ritme in de benen heeft.”

Abonnementen op de Sippelberg

Dailly was dertien jaar oud toen zijn vader in 2015 voor de heropstart van RWDM zorgde. Onnodig te zeggen dat hij, ondanks het feit dat hij nooit eerder actief was in het Edmond Machtensstadion, vergroeid is met de club. “Wij hebben thuis al van alles meegemaakt in die acht jaar. De ene keer was dat dolle vreugde, de andere keer stress. Wij hebben allemaal altijd ontzettend hard meegeleefd met de club”, aldus Dailly, die acht jaar geleden samen met zijn moeder de eerste abonnementen van de nouveau-né ging verkopen op de Sippelberg. “Als ik zie waar ik vandaag sta, zijn dat momenten waar ik nu met ontzettend veel trots op terugkijk. Ik droomde ervan om op een dag voor RWDM te spelen, en die droom is recent uitgekomen. Ik had alleen niet gedacht dat het zo snel zou zijn.”

Dailly’s volgende af te vinken doelstelling? Scoren in het Edmond Machtensstadion. Tonen dat hij meer is dan enkel en alleen de zoon van de voorzitter, dat hoeft volgens hem niet meer. “Ik train nu al vier weken mee met RWDM, en die periode heeft echt het beste in mij naar boven gehaald. Ik heb het weer gevoeld. Ik kan hier gewoon mezelf zijn in de groep, niemand geeft mij het gevoel dat ik ‘maar’ de zoon van de voorzitter ben. Daar ben ik deze topgroep echt ontzettend dankbaar voor, want het neemt de nodige stress weg. Als ik mij hier straks kan tonen, is het dankzij hen.”