De wedstrijd kwam traag op gang. Aan duels geen gebrek, maar de kansen waren schaars. Pas na een halfuur zette thuisspeler Casey Devolder de bezoekende doelman Maxim Coffyn aan het werk. De bezoekers reageerden met een poging van Kevin Sarrazyn die net naast ging. Tien minuten voor de rust zette Jeroen Vandenbussche de thuisploeg van dichtbij op voorsprong. Vijf minuten later scoorde bezoeker Senne Demedts de gelijkmaker. Na de rust dwong de thuisploeg het meeste balbezit af, maar het ontbreken van topscorer Victor Landuyt liet zich gevoelen.

Laurens Coupé, al 22 jaar in dienst bij Westrozebeke, was niet bepaald opgetogen met het gelijkspel. “Als er één ploeg de zege verdiende, dan wij toch. Voetballend waren we met voorsprong de betere ploeg”, vond de 38-jarige skipper. “Kort voor de rust kwamen we verdiend op voorsprong, maar we konden er niet lang van genieten. Na de rust gingen we nog op zoek naar de winning goal en we kwamen er enkele keren dicht bij. Vandaag hebben we een gouden kans laten liggen om in de rangschikking dichterbij te sluipen, maar we geven niet op. We hebben ons laatste woord nog niet gesproken. Nooit heb ik ergens anders gespeeld dan bij Westrozebeke. Ik ben nog een ouderwetse clubspeler, een uitstervend ras. Op het einde van dit seizoen hang ik de voetbalschoenen aan de haak. Als ik kan afscheid nemen met een titel tenminste, want dat is in mijn lange carrière nog nooit gelukt. Anders doe ik er nog een jaar bij.”

Ook bij Zonnebeke was men niet opgetogen met het gelijkspel. “Met een doelpunt, mijn tweede van het seizoen, kan ik niet ontevreden zijn over mijn eigen prestatie, maar ik had hier toch liever gewonnen”, vertelt Senne Demedts. “Zeggen ze dat Zonnebeke geen ambitie heeft om kampioen te spelen? Nonsens. Als speler krijg je niet ieder seizoen de kans om een titel te vieren. Ik ben hier vier jaar aan de slag, maar ik stap volgend seizoen over naar reeksgenoot Moorsele. Jammer dat deze kern uit elkaar valt, maar aan Zonnebeke zal ik alleen maar positieve herinneringen overhouden.”