Sint-Antelinks roerde zich op de transfermarkt en mikte bij de seizoenstart al op de titel, maar blessures dreigden roet in het eten te gooien. Toen eerste doelman Tim Vlaeminck een kruisbandletsel opliep en ook zijn doublure Jarne Baeyens in de lappenmand verzeilde, zat de Herzeelse club met een netelig probleem opgescheept. Sportief manager Frank Van Den Bossche vond de oplossing met de komst van Jonathan Van Daele. De 32-jarige Borsbekenaar bleek na een sabbat van ruim twee jaar bereid om de keepershandschoenen opnieuw aan te trekken. “Ik was zeven jaar lang aan de slag bij Borsbeke tot ik een polsblessure opliep met een breuk in de scafoïde”, vertelt Jonathan Van Daele. Het was een blessure die enorm traag genas, maar intussen wel van de baan is. Eind juni hing voorzitter Eddy Van Der Haegen aan de lijn en hij ging overstag. “Tijdens de eerste maanden was het wel wat zoeken om het goede tempo terug te vinden. Ik diende ook de schrik om te hervallen te overwinnen. Ik had een paar maanden nodig om mijn oude niveau opnieuw op te pikken. Als doelman moet je ook situaties goed leren inschatten en dat vergt even tijd. Ik stond ook niet helemaal scherp met enkele overtollige kilootjes. Bovendien was het ook al vijf jaar geleden dat ik in derde provinciale speelde waar toch anders wordt gevoetbald dan in tweede provinciale.”

Nieuwe wind

Van Daele werkt als projectcoördinator en toont zich ten zeerste gecharmeerd door coach Pascal Smessaert, die het roer overnam van de zelf opgestapte Luc Cardon. “Ik vond Luc Cardon ook een goede coach en het is jammer dat hij wegens privéredenen stopte. De komst van Pascal Smessaert zorgde wel voor een nieuwe wind. De tactisch sterk onderlegde coach laat de boel draaien en zorgt ervoor dat we een resem kansen creëren wat best handig is met de aanwezigheid van goalgetters als Brian Van Den Bossche. Op het middenveld beschikken we centraal met Peter Lackner en Gertjan Thomas over twee kanjers. Baardegem leek lang de titelfavoriet, maar na een lange achtervolging sprongen we haasje over. Op Herdersem liep ik een scheurtje in de achterste kruisband op, maar ik koester het volste vertrouwen in Kenzo De Backer om de depanneren.”