Na een 4-1-nederlaag in de heenronde beet Dworp nu ook op eigen terrein in het zand tegen Tollembeek. Het betekende meteen een ferme streep door de rekening in de titelstrijd. “We kenden een moeizame seizoenstart, maar waren aan een goede inhaalbeweging bezig”, zegt de 28-jarige spits uit Dilbeek. “Zo lieten we tegen Leeuw-Brucom B en Beersel-Drogenbos B goede resultaten optekenen. In de heenronde stonden we in Tollembeek nog fel gehavend. Zondag waren we wel compleet en bovendien speelden we voor eigen volk. We aasden op revanche, maar helaas liep het opnieuw mis. Nu goed, Tollembeek zit uiteraard in een goede flow, nadat het ook al de tweede periodetitel veroverd had.”

Gevechtsvoetbal

Dedobbeleer is intussen aan zijn zevende seizoen bezig bij Dworp. “Het familiale karakter van de club staat centraal en daar hou ik wel van. Elke speler is hier gelijk voor de wet en er bestaat een hechte band tussen de spelers en het bestuur. Ons terrein ligt er dan misschien minder bij, maar dat nodigt uit tot gevechtsvoetbal, wat ons in principe moet liggen. De ambitie is terugkeren naar derde provinciale, waar we zouden moeten meedraaien in de middenmoot. We werden al eens kampioen in vierde provinciale, maar toen vertrokken meerdere spelers die niet voldoende werden vervangen. Dit jaar beschikken we over een sterke en ook bredere kern. Met Jeroen Marchal staat ook een clubman aan het trainersroer. Jeroen verdedigde zelf de Dworpse kleuren als speler vooraleer hij als T1 aan de slag ging. Marchal voerde een ander soort voetbal in met meer structuur, maar ook offensiever van aard.”

Dedobbeleer zelf doorliep de jeugdrangen van Avenir Lembeek vooraleer hij voor Dworp koos. “In Lembeek speelde ik één jaar in de eerste ploeg. Na drie jaar Dworp maakte ik wel een ommetje van één seizoen bij Beersel-Drogenbos B. Bij Dworp ben ik weer thuisgekomen. We azen op de promotie, maar ook Vlezenbeek en Beersel-Drogenbos B zijn ontzettend sterke ploegen.”