“Er staat geen enkel huis meer recht”, zegt Hakan Bilgin, voorzitter van de Turkse afdeling van Dokters van de Wereld. Hij woont al elf jaar in de zwaar getroffen stad Antiochië en vertelt aan de telefoon hoe hij woensdagochtend doorheen de stad reed. “Elk huis is aangetast. In elke wijk. Het is dramatisch. De stad bestaat eigenlijk niet meer. Het is tragisch. Beeld je dat in: élk huis.”

LEES OOK. VOOR EN NA. Satellietbeelden tonen enorme ravage bij verwoestende aardbevingen in Turkije

“Mensen slapen in hun auto’s. Ze proberen kinderen en ouderen naar een veiliger gebied te sturen, maar velen wachten nog op familieleden die nog onder het puin liggen. Gisteren hoorden we mensen nog roepen vanonder de brokstukken”, zegt hij. “De naschokken maken de situatie erg moeilijk. We moeten alle reddingsacties stopzetten op het moment dat het opnieuw begint te beven. En het weer bemoeilijkt de situatie. Het is erg koud. We zijn al blij dat het gisteren niet geregend heeft.”

(Lees verder onder de foto)

Maar de tijd begint te dringen, zegt Bilgin. Voor Turkije is het al de derde dag na de zware aardbeving en de grootste prioriteit is nu zo veel mogelijk mensen nog vanonder het puin halen. “Morgen zou er ook een hondenbrigade moeten aankomen om nog mensen te vinden. We moeten echt eerst al die mensen redden. Daarna kunnen we beginnen aan de heropbouw.”

En die heropbouw zal dus zeker nodig zijn. “Er is niets meer. Geen elektriciteit, geen water, geen verwarming, geen toiletten, alle winkels zijn dicht. Veel diensten werken niet omdat er gewoon te veel mensen vermist zijn”, zegt Bilgin. “We hebben alles nodig. Dit is een noodsituatie op een enorme schaal. Dit gaat voorbij de macht van eender welke overheid.”

LEES OOK. Atilla was in Turkije om schoonfamilie te bezoeken toen aarde begon te beven: “Wij moeten in een tent bij -6 graden. We hebben het ijskoud”

Wegen, haven en luchthaven ontoegankelijk

De solidariteit die wereldwijd opkomt voor Turkije en Syrië vindt Bilgin geweldig, maar hij beseft ook dat het momenteel erg moeilijk is om hulpgoederen tot in de getroffen gebieden te krijgen. “De wegen zijn zo goed als ontoegankelijk. In de haven is er ook een grote brand, dus via de zee is lukt het eigenlijk ook niet echt en de luchthavens zijn beschadigd”, zegt hij. “Ik heb al verschillende aardbevingen meegemaakt, waaronder ook die van Haïti, maar dit is het ergste wat ik ooit al heb gezien.”

Dokters van de Wereld kan je hier steunen.  

(sgg)