Nu de Europese Unie zich over de vraag buigt of een voedingswaarde-etiket verplicht moet worden, dient de Unie volgens experten rekening te houden met de vraag waarom mensen precies voor een product kiezen. Elke Godden is verbonden aan de Faculteit Economie (UA) en onderzocht de motivatie achter die keuzes in de supermarkt. 

Godden liet iets meer dan duizend mensen telkens kiezen tussen twee producten: bijvoorbeeld twee soorten yoghurt, sinaasappelsap, chips of granola. De vergelijkbare producten verschilden steeds qua prijs, merk en Nutri-Score. Daarnaast maakten de producten ook verschillende beweringen zoals ‘nul procent vet’ of ‘bron van vezels’. 

“De helft van de consumenten kiest doelbewust voor het gezondste product”, legt Godden uit. “Voor hen bleek een product dat van een Nutri-Score C naar B veranderde plots veel aantrekkelijker. Wanneer datzelfde product een Nutri-Score D droeg, verloren zij hun interesse.” 

Zo’n twintig procent van de supermarktbezoekers kiest meestal voor het zogeheten A-merk, ook wanneer de Nutri-Score lager ligt. “De overige dertig procent kiest, verrassend genoeg, voor de minst gezonde productoptie”, aldus Godden. “Wanneer we mensen twee identieke producten geven, waarvan het ene Nutri-Score C droeg en het andere Nutri-Score D, kiezen zij het tweede product.” Die laatste beslissing lijkt vreemd, “maar is wellicht gebaseerd op mensen hun intuïtie dat gezonde dingen niet lekker kunnen zijn”, verklaart Godden. 

Als een aanzienlijk deel van het winkelend publiek van mening is dat gezonde producten slecht smaken, zal het plaatsen van een Europees gezondheidscijfer op verpakkingen waarschijnlijk tot ongezonde keuzes leiden, zo redeneren de onderzoekers. “Vooraleer we een label invoeren dat een negatief effect heeft op mensen hun gezondheid, moeten we eerst leren hoe we die groep beter kunnen bereiken”, zegt Godden. 

Hoewel obesitas een steeds groter probleem wordt, hecht dertig procent dus minder waarde aan gezond eten. “Door de juiste prijs kunnen we hen wel overtuigen”, vertelt Godden. De onderzoekers besluiten namelijk dat we gezonde voeding goedkoper moeten maken, in plaats te focussen op een score die mensen zegt dat het product gezond is. 

De Nutri-Score vergelijkt niet de gezondheid van producten, maar van producten binnen een categorie. Godden legt uit dat het daardoor komt dat frieten een A-label kunnen krijgen en gerookte zalm een C-label. Voor mensen die een gezonde keuze willen maken, is de Nutri-Score volgens de onderzoekers alsnog handig.

“Kies daarom eerst wat je wil eten en vergelijk dan de Nutri-Scores met elkaar”, geeft Godden als tip. Ze geeft tot slot mee dat de kwaliteit van de huismerken zeker niet altijd lager ligt dan van sommige A-merken. “Heel wat huismerken worden in dezelfde fabrieken gemaakt als die A-merken. Je betaalt dus gewoon meer voor de naam van het merk en voor de reclame. Als je wil weten wat er gezonder is binnen een bepaalde categorie, laat de Nutri-Score je dan leiden.”