De ploegentijdrit staat dinsdag gepland, na een venijnige rit rond La Verrière met tal van kleine heuvels in de finale op zondag en een (potentieel winderige) sprintersetappe op maandag.

Er wacht de ploegen van topfavorieten Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard 32,2 km rond Dampierre-en-Burly, waar over glooiende wegen gevlamd zal worden en waarin de krachtpatsers de juiste toon zullen moeten zetten voor de ‘meerijders’ van de ploeg. Het is van Roanne 1993 geleden toen Once won dat er nog eens een chrono per ploeg was in Parijs-Nice.

Toen waren de teams nog met negen (in plaats van nu zeven) en werd de tijd van de derde of de vierde van de ploeg genomen, nu wordt de tijd bepaald door de eerste van het team. En dat zorgt voor een compleet andere dynamiek. Ploegen kunnen nu voor een soort afvalkoers gaan, waarbij de kopman in het slot gelanceerd wordt richting finish.

“Je kunt je voorstellen dat er op een kilometer van de finish nog maar twee renners over zijn in een ploeg en dat één van hen zijn kopman lanceert om in een sprint te finishen. Het wordt interessant om te zien welke tactiek de ploegen zullen hanteren”, aldus wedstrijdleider François Lemarchand. “Het zorgt er ook voor dat er voorkomen kan worden dat het team dat de tijdrit wint meerdere renners aan de top van het algemene klassement plaatst.”

Strategie

Tadej Pogacar liet de Strade Bianche links liggen om zich volledig te focussen op Parijs-Nice. “De Strade stond wel op de planning, maar toen ik het parcours van Parijs-Nice zag met die ploegentijdrit… Als ik daar goed wil zijn, dan moet ik daar een paar dagen op trainen”, zei de Sloveen van UAE Team Emirates daarover. Toen klonk dat misschien nog wat apart, maar gezien het unieke format van de ‘TTT’ is dat nu logisch.

Rond Monaco werd er door de formatie van Pogacar de voorbije dagen zelfs intensief getraind op verschillende tactieken. “We besteden veel tijd aan die ploegentijdrit”, aldus teammanager Joxean Fernández Matxin bij Cyclingnews. “Het verandert veel en bepaalt ook welke renners we meenemen voor deze koers. Het feit dat de tijd van de eerste renner die over de finish rijdt telt, wil zeggen dat we maar één kopman kunnen selecteren. Je moet voor aanvang duidelijk bepalen wie je leider gaat zijn, terwijl we normaal twee kopmannen aanduiden voor rittenkoersen.”

Volgens Matxin wordt er in Zuid-Frankrijk gewerkt op zaken als aerodynamica, de volgorde van de renners, wattages enzovoort.

“Maar het ding is dat dit een ploegentijdrit is die geen ploegentijdrit is. Het doet me denken aan een koers waarbij ze de ploegen lieten starten op basis van het algemene klassement. Sindsdien hebben ze dat niet meer gedaan. Deze ploegentijdrit wordt een individuele tijdrit na 30 kilometer. Interessant, maar ook een beetje vreemd. Het zal erop neerkomen om de inspanning voor Tadej in het begon zo goed mogelijk te beperken, zodat hij maximaal kan uithalen in de finale. De andere renners zullen hun inspanning eerder in de tijdrit moeten afwerken. Deze regel beïnvloedt de hele coördinatie en balans van onze ploeg. De laatste renner moet zo fris mogelijk aan de laatste kilometer beginnen, net als bij een ‘normale’ individuele tijdrit.”