Caleb Ewan reed op eigen verzoek geen Tirreno-Adriatico of Parijs-Nice. “Op die manier vul je de voorbereiding in zoals je dat zelf wilt. Als je koerst, ben je afhankelijk van de belasting in die koersen. Ik denk dat ik de juiste keuze heb gemaakt, maar we gaan het morgen zien.”

Na zijn tweede plaats in de GP Monseré twee weken geleden heeft de Australiër geen competitie meer gereden, maar dat neemt niet weg dat hij Milaan-Sanremo met vertrouwen tegemoetziet: “Ik ben in vorm, ik denk dat ik goed genoeg ben om ook op het zwaarste deel van de Poggio te overleven.”

Ewan won in Sanremo al twee keer de sprint, weliswaar die om de tweede plaats, achter Vincenzo Nibali en Jasper Stuyven. Hij leerde daaruit dat het belangrijk is om diep in de finale genoeg ploegmaats te hebben: “Numbers are key (de aantallen zijn cruciaal, red.). Als je de Poggio overleeft, is het vaak een loterij. In de afdaling of aan de voet kunnen op elk moment mensen wegspringen. In dat scenario kan ik niet iedereen terughalen en ook nog goed genoeg zijn om de sprint te winnen. Hopelijk kunnen Arnaud De Lie en ik overleven en hebben we nog één ploegmaat extra. Zo kunnen we het risico op een late uitval beperken. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.”

In ploegmaat De Lie stelt Ewan wel veel vertrouwen: “Ik denk dat wij de twee sprinters zijn die de grootste kans hebben om de Poggio te overleven.”

Vraag is natuurlijk wat er gebeurt als dat zaterdag effectief het geval is: wie wordt dan de helper die aanvallen terughaalt en eventueel een lead-out doet en wie mag sprinten voor de overwinning? Op die hamvraag wilde Ewan niet ingaan: “Dat is een geheim. (lacht) Het belangrijkste is dat we open met elkaar kunnen communiceren. We hebben het voordeel dat we met twee zijn. Maar ik wil niet te veel van onze tactiek prijs geven.”

Ewan had nog een duidelijk advies aan Tadej Pogacar, al kan dat ook gezien worden als strategische communicatie. Vorige jaar maakte Team UAE in functie van Pogacar de koers hard vanaf de Cipressa. “Maar voor mij gebruikte hij daar de verkeerde tactiek”, aldus Ewan. “Door full gas te gaan op de Cipressa hebben ze de koers geneutraliseerd. Daarom was de aanloop naar de Poggio veel rustiger. Iedereen die er aan de voet nog bijzat, is ook over de Poggio geraakt. Als je niet aanvalt op de Cipressa ga je met een grotere groep aan een veel hogere intensiteit naar de Poggio en kan je daar veel meer selectie maken. Als ik in de schoenen sta van Pogacar, wacht ik met een aanval tot de Poggio.”

Vorig jaar moest Ewan omwille van ziekte passen voor Sanremo, maar hij volgde de race wel aandachtig op tv. Hij houdt er rekening mee dat Matej Mohoric zaterdag opnieuw probeert om aan te vallen in de afdaling: “In dat geval zal ik moeten proberen om hem te volgen, om zonder angst door de bochten te gaan. Ik ben een goeie daler, denk ik. Goed genoeg om te volgen, niet om zelf een verschil te maken.”

Een Dropper Post – het in de hoogte verstelbare zadel waarmee Mohoric vorig jaar won – zal Ewan niet gebruiken: “Het is niet iets dat ik al echt bestudeerd heb. Maar eerlijk gezegd: mijn zadel staat al ontzettend laag. Ik denk niet dat ik daar nog veel marge heb.” (lacht)