Het gaat om negen studies die zogezegd in Egypte werden uitgevoerd. In die studies zouden grote groepen vrouwen behandeld zijn die lijden aan een specifieke vorm van vruchtbaarheidsproblemen. Voor zijn thesis aan de VUB bundelde Abu Hashim die studies. Eind 2013 verdedigde hij in Brussel zijn doctoraat.

De problemen met de studies kwamen pas jaren na de doctoraatsverdediging aan het licht. Het was de Nederlandse onderzoekster ­Esmée Bordewijk, toen doctoraatsstudente in Amsterdam, die in 2019 alle papers van Abu Hashim systematisch naast elkaar legde. Ze was door Ben Mol, een Nederlander die als professor aan de ­Monash University in Australië werkt, gewaarschuwd dat er met die studies uit Egypte iets niet pluis was.

“Studies leken degelijk”

Het werk werd sinds de nazomer van 2021 aan grondige analyses onderworpen, eerst door de Commissie Wetenschappelijke ­Integriteit aan de VUB en daarna door de overkoepelende Vlaamse Commissie Wetenschappelijke ­Integriteit. Daaruit blijkt dat alle studies in de doctoraats­thesis “statistische nonsens” bevatten. De VUB drong bij de onderzoeker aan om bewijzen te leveren dat de studies ooit zijn uitgevoerd, maar dat deed hij nooit.

De paper waarin Mol en Bordewijk de studies uit Egypte in twijfel ­trekken, sloeg in als een bom. “Ik zit zeer verveeld met deze zaak’“, reageert Herman Tournaye, diensthoofd van Brussels IVF, het Centrum voor Reproductieve ­Geneeskunde aan het UZ Brussel. “De studies leken ons degelijk en waren ook al in vaktijdschriften verschenen, voor een deel zelfs in belangrijke vaktijdschriften. Ze hadden dus al een kwaliteitscontrole doorstaan.”