De nummer 1 zijn van de niet-profclubs in eerste nationale, het is de uitgesproken ambitie van zowel SK Heist als FC Knokke. In zotte avonturen in het profvoetbal en de doorgaans zwaar verlieslatende Challenger Pro League - 1B in de volksmond - heeft men geen zin. “Onze huidige reeks vind ik al zwaar en attractief genoeg. Daarin jaar na jaar een constante topploeg zijn, is op zich al een mooie uitdaging”, liet voorzitter Vincent Vanhonsebrouck al een paar keer ontvallen.

En gelijk heeft hij, want een overgang zou alleen al op het vlak van infrastructuur - lees verlichting - zoveel kosten vergen dat het sop de kolen niet waard is. Meer zelfs, het zou de toekomst van de kustclub op lange termijn zwaar hypothekeren. Liever koning dan keizer, zeg maar. Legio zijn de voorbeelden van clubs die de stap waagden, zich pijn deden en nu niet meer bestaan.

FC Knokke leeft bij de gratie van de voorzitter, een aantal bevriende bestuurders-sponsors en een gericht commercieel beleid met de gekende footlunches als bindmiddel. Dat levert vrij stabiele inkomsten maar geen schatten op. Met een relatief beperkt budget en een slim en uitgekiend transferbeleid presteert Knokke nu al vele jaren boven de norm. De grote uitdaging bestaat er in om dat te blijven doen. De jonge spelers uit de kern die werden opgeleid bij de Belgische topclubs dromen van meer en reageren doorgaans ontgoocheld als ze vernemen dat er geen licentie voor 1B werd aangevraagd.

Vijfde plaats klinkt mooi

“Dat klopt wel”, beaamt Jarno Vervaque, opgeleid bij Club Brugge en een van de spelers die graag hogerop wil. “Ik heb hier nog een doorlopend contract en ben hier graag, want alles is aanwezig. We spelen in een mooi stadion, de club is goed gestructureerd en wordt prima geleid. Minstens de helft van de spelers wil echter toch graag in 1B spelen. Prof worden was en blijft onze droom. We willen er nu alles aan doen om die vijfde plaats te pakken, want dat staat en klinkt mooi, maar het is jammer dat er voorts niks aan vast hangt. Ik ben niet de enige die er zo over denkt, maar we aanvaarden het beleid van de club.”

“Net zoals elk jaar bekijk ik nu of er toch mogelijkheden op de markt zijn. Het is nog vroeg, maar duidelijkheid kan belangrijk zijn. Ik besef dat ik nog onder contract lig, maar ik hoop evenzeer dat Knokke zal meewerken als er iets op mijn pad komt. Net als vorig jaar ben ik aan een redelijk constant seizoen bezig en ik wil dat ook zo houden. Ik speel wekelijks, ook al is er op mijn plaats wel wat concurrentie. Ik ben pas 23 jaar en te jong om al uit te bollen. Voor mij blijft profvoetbal mijn grote droom en ambitie”, besluit Vervaque.