Wie de Breiboetiek binnenstapt, op de hoek van de Francisco Ferrerlaan en de Dahliastraat, keert minstens veertig jaar terug in de tijd. Sinds 1986, het jaar waarin Magdalena het vroegere café Den Disco, bankfiliaal en bloemenwinkel opende als haar eigen breiwinkeltje, is niks meer veranderd aan het interieur dat haar broer en echtgenoot eigenhandig “tuupegeklopt” hebben, zoals ze in sappig Gents vertelt.

Een interieurontwerper, etalagist of verkoophulp is hier nooit over de vloer gekomen. “Ik doe alles liever zelf”, zegt Magdalena. Aan een website is ze nooit begonnen maar wie wou leren breien, mocht op een stoel gaan zitten in de winkel en kreeg praktijkles uit de eerste hand, van de winkelvrouw zelf. “Ik heb hier veel meisjes leren breien”, zegt ze. “Ik heb daar nooit geld voor gevraagd. Als ze het eenmaal onder de knie hadden, was de kans groot dat ze bleven komen.”

Zonder hulp

Magdalena zelf maakte als kind al nieuwe kleren van een oude rok van haar moeder, zonder hulp van een naaimachine. “Mijn ma noemde mij ne prutser, maar ze zei ook dat ik de handen had van mijn vader. En die kon heel mooie houten meubels snijden.” (Lees verder onder de foto)

Toch was Magdalena al boven de veertig toen ze haar winkel opende. “Ik werk al sinds mijn veertiende, maar ben nooit langer dan twee maanden op hetzelfde werk gebleven. Ik word niet graag gecommandeerd, zeker ?” (lacht)

Jarenlang had ze met haar man een dagbladronde met meer dan duizend klanten in het Wondelgemse. “Maar toen mijn kinderen het huis uit waren, begon ik me te vervelen. Dan ben ik met de winkel begonnen. Een goudmijn is het nooit geweest, maar ik heb het altijd graag gedaan. Telkens wanneer ik hier ’s ochtends de deur open, vergeet ik mijn kwaaltjes en leef ik op.”

Leeftijd vergeten

Na bijna veertig jaar houdt de breiboetiek er binnenkort mee op. “Mijn man vraagt al lang om nu eindelijk eens te stoppen”, zegt ze. “En toen ik onlangs naar buiten stapte, ging ik door mijn knie en geraakte niet meer recht. Je vergeet je leeftijd, zei mijn huisdokter. Daarna heb ik beslist dat het goed is geweest.”

Zal Magdalena zich dan niet vervelen als ze de winkel niet meer heeft? “Wees gerust, ik heb al veel bollen reservewol mee naar huis genomen om mij bezig te houden.”

Een overnemer voor De Breiboetiek heeft Magdalena niet gevonden. Ze houdt nog zeker enkele maanden uitverkoop en is ook op zaterdag open.