Wietse Van Aken speelde een sterke heenronde, maar verloor de voorbije weken zijn basisplaats. “Onze coach beschikt op de receptie-hoek over flink wat mogelijkheden”, zegt hij. “Ik sukkelde met mijn rug, dus is het logisch dat andere spelers de voorkeur krijgen. Op Chaumont werd het in de derde set nog spannend nadat we de eerste twee sets eerder vlot hadden binnengehaald. Gelukkig konden we de klus klaren in drie sets. Toen sijpelde ook het goede nieuws door dat Haasrode Leuven B zonder punten achterbleef na de passage van Sporta Brussels. Gelukkig kregen we dat nieuws pas na de wedstrijd te horen, want anders dreigt het de concentratie te schaden. Al voor de vierde keer werd een nieuwe ploeg leider. We veroverden al eens de leidersplaats, maar moesten die toen afstaan na een nederlaag tegen Haasrode Leuven B. Nu hebben we ons lot opnieuw in eigen handen. Als we de resterende drie wedstrijden afsluiten met drie driepunters, dan kronen we ons tot kampioen en dat is ook wel de ambitie die in de groep leeft.”

Nog drie driepunters nodig

Zaterdag gaat Van Aken in eigen zaal op zoek naar de eerste driepunter van een drieluik dat de titel naar Kapelle-op-den-Bos kan brengen. “Op papier hebben we een kalender met drie haalbare opdrachten. De titelrivalen Sporta Brussel en Haasrode Leuven B daarentegen hebben wel nog een moeilijke opdracht. Uiteraard mogen we geen enkele wedstrijd onderschatten. Zo dwong Leefdaal-Bertem ons al tot een vijfsetter, waardoor we een duur punt te grabbel gooiden. Onze buur en rivaal VBT Machelen ging dan weer zwaar voor de bijl en raakte na de verloren derby de pedalen kwijt.”

Wietse Van Aken droomt van de titel en heeft daar zo zijn redenen voor. “Ik volg een opleiding grafische en digitale media en ben ook leider bij de scouts. Die combinatie dreigt stilaan te zwaar uit te vallen, waardoor keuzes zich opdringen. Bij een promotie naar Nationale 2 valt de voorwedstrijd weg en dat scheelt een slok op de borrel. In Nationale 3 ben je zeker bij een verre verplaatsing een halve dag kwijt. Ik sloot me destijds aan bij Mevoc Mechelen, dat in een sporthal in Leest speelde waar ik vlakbij woon. Op mijn twaalfde volgde ik mijn broer Wannes naar Puurs. Op mijn vijftiende trok ik naar de Topsportschool in Vilvoorde, maar na een jaar had ik er mijn buik van vol en leek ik met een burn-out in het volleybal te kampen. Intussen ben ik aan mijn derde seizoen bezig bij Kapelle-op-den-Bos, een gezellige club waar plezier en prestatiedruk hand in hand gaan.”