De onderzoekers onderzochten tien jaar het zeeleven in de Australische riffen. Dat onderzoek baart hen zorgen, want de populatie van meer dan 500 soorten vissen, zeewieren, koralen en ongewervelden is kleiner geworden. Bij bijna driehonderd soorten is dit zo snel gegaan, dat ze in aanmerking komen om de status van bedreigde soort te krijgen.

Professor Zoe Richards die bij de Curtin universiteit gespecialiseerd is in ongewervelde zeedieren zegt dat het onderzoek een duidelijk teken laat zien dat het slecht gaat met de oceanen. “Het onderzoek geeft het hoognodige bewijs dat de dalingen bij populaties zelfs de meestvoorkomende zeeleven overkomen. Ze zijn belangrijke spelers in het ecosysteem. Het is erg angstaanjagend als ze met minder zijn.”

De onderzoekers hebben niet alle soorten kunnen onderzoeken en zeggen dat het zeer waarschijnlijk is dat ook de populaties van die niet-onderzochte soorten dalen. “We zien echt nog maar het topje van de ijsberg”, zegt Graham Edgar, mariene ecoloog bij de universiteit van Tasmanië. “Soorten kunnen nu uitsterven. Het is erg zorgelijk voor mij. Ik tel al meer dan dertig jaar vissen en zeewieren en ik zie direct de gevolgen van opwarming in het water.”

Warmer water, minder kelp

Want dat het water warmer wordt, is volgens de onderzoekers waarschijnlijk de grootste oorzaak van de kleinere populatie. Voor veel soorten is het ook nog levensbedreigend. De grootste dalingen waren in het Great Southern Reef, waar het water koud hoort te zijn en veel kelp, een zeewiersoort, te vinden is. Een paar soorten gingen nog zuidelijker naar koudere stukjes, maar volgens de onderzoekers kunnen ze niet nog verder naar het zuiden gaan.

LEES OOK. Het VN-akkoord dat er pas kwam na vijftien jaar bakkeleien, vijf mislukte pogingen en vergadermarathon van 40 uur (+)

Het kelp is in de riffen ook zwaar verminderd. Dit en de vermindering van zee-egels zijn volgens de onderzoekers ook belangrijke oorzaken. Kelp is namelijk erg voedzaam voor ander zeeleven. “De vermindering van zee-egels zorgde daarnaast voor een extra probleem, omdat ze eten zijn voor grotere vissen die daardoor weer minder voedsel hebben”, zegt John Turnbell, mariene ecoloog bij de universiteit van Sydney.