Op 16 februari vorig jaar alarmeerde de huisarts van het slachtoffer de hulpdiensten. De vrouw was al drie keer niet komen opdagen voor een afspraak en was ook telefonisch niet bereikbaar. De politie snelde naar haar woning in Leffinge waar ze aanwezig was maar heel schuw reageerde. De politie slaagde er niet in om een gesprek met haar te voeren omdat haar man voortdurend het woord voerde. “Mijn vrouw is ziek, we hebben geen hulp nodig”, stelde hij. De vrouw nam alle schuld op zich.

Alcoholprobleem

Op het moment van de interventie was het gezin al bij de politie gekend voor huiselijk geweld. Al sinds 2006 waren er meldingen en interventies geweest. Dat hij met een alcoholprobleem kampte was evenmin een geheim. Collega’s getuigden dat de situatie begin 2022 van kwaad naar erger was gegaan en dat het slachtoffer niet meer op kwam dagen op haar werk. Telkens ze haar thuis opbelden hoorden ze in de achtergrond haar man die haar bestempelde als demonisch, kwaadaardig en een psychopaat. “Het is zij die mij mishandelt”, draaide hij systematisch de rollen om.

Volgens de twee meerderjarige dochters was er al vele jaren sprake van fysiek en psychisch geweld door de man, met wie ze het contact verbroken hadden. Als kind hadden ze immers ook slagen moeten incasseren. “Papa waant zich God”, zeiden ze. “Alles is altijd de schuld van een ander.” De kinderen haalden geluids- en videofragmenten boven waaruit het geweld duidelijk bleek en waarin hij zijn vrouw afbreekt en zichzelf verheerlijkt. Het ging zover dat hun moeder uiteindelijk zélf begon te geloven dat ze een psychopate was.

19 telefoontjes per dag

Tijdens haar verhoor bestempelde het slachtoffer de beklaagde als een “goede man”. Ze gaf wel toe dat hij haar een paar keer blauwe plekken had bezorgd, maar dat dit te wijten was aan haar “gevoelige huid”. De man bleef beweren dat hij z’n vrouw “enkel wilde helpen” en dat hij zélf altijd mishandeld is geweest door haar en de kinderen. Op 10 maart 2022 werd de man uiteindelijk aangehouden. Maar zelfs vanuit de cel bleef hij zijn vrouw belagen. Hij belde haar soms tot negentien keer per dag op. De vrouw ging er compleet aan onderdoor en belandde in de psychiatrie.

Een gerechtspsychiater stelde vast dat de zestiger naast een drankverslaving ook met zware psychiatrische problemen kampt waardoor hij zijn vrouw op ziekelijke wijze isoleerde, controleerde en domineerde. De rechtbank beval daarom de internering. In de zaak stelde niemand zich burgerlijke partij.