Sven Dhoest pakt nog geregeld punten voor FC Knokke en is de onbetwiste nummer 1, maar lichamelijk is hij geen 100% meer. Vanaf de eerste maanden dit seizoen doken de knieproblemen, waar hij al heel zijn carrière mee sukkelt, weer op. Dhoest brost zelden een training, maar voor elke sessie moet hij zich individueel laten klaarstomen door een kinesist. En tijdens wedstrijden viert hij als kapitein graag mee met de doelpuntenmaker, maar een sprintje trekken van 40 à 50 meter lukt niet meer zonder manken. Na het seizoen dringt hoe dan ook een nieuwe operatie zich op. “Mijn knie moet weer wat opgekuist worden, want ik heb veel last van vocht”, zegt de doelman. “De ingreep is gepland direct na dit seizoen. Na twee maanden rust moet ik weer kunnen trainen.”

Maar dat zal dus niet meer bij Knokke zijn, hoe graag men daar ook verder was gegaan met de keeper. Rond de jaarwisseling hakte Dhoest de knoop al door en besliste dat zo verder gaan niet aangewezen is. Knokke had echter nog een optie tot 31 maart. Na een gesprek met voorzitter Vincent Vanhonsebrouck zondag na de match tegen Dessel werd in samenspraak beslist om die niet te lichten. “De voorzitter had mij ook onder nieuwe trainer Jannes Tant, die graag met een voetballende keeper werkt, gehouden, maar hij heeft ook begrip voor mijn beslissing.”

En zo mag Dhoest nu zijn transfer naar eersteprovincialer FC Varsenare aankondigen. Zo is de cirkel ook rond, want uitgerekend in Varsenare begon Dhoest te keepen, tot Club Brugge hem er in 2005 weghaalde. Nu woont hij op wandelafstand van het stadion. De komende jaren wil hij er vooral nog voor het plezier spelen. “Tijdens corona trapte ik samen met Nils Pierre vaak een balletje op het veld van FC Varsenare en zo ontstonden de contacten. Het is een club die de jeugd kansen geeft en op de eerste vijf mikt in eerste provinciale. Ik wil mijn steentje bijdragen en de jongeren en de club helpen.”

Trainer of manager?

En vroeg of laat zal een sterke persoonlijkheid zoals Dhoest wellicht een leidinggevende rol in het voetbal bekleden als trainer of manager. Op jonge leeftijd had hij al iets speciaal. Het begon allemaal op zondag 28 augustus 2011, toen de op dat moment 17-jarige Sven Dhoest tijdens Club Brugge-Anderlecht (1-1) moest invallen en het Jan Breydelstadion in extase bracht. Met zijn gestopte strafschop werd hij de held van het stadion en de vele de fans die hij kende uit het café van zijn vader even verderop op de Platse van Sint-Andries. Dhoest is op dat moment hot en een grote carrière ligt in het verschiet, maar blessures beslisten er dus anders over.

Dhoest krijgt al snel last aan zijn knieën en dat blijft zo als hij wordt uitgeleend aan Moeskroen. Na zijn terugkeer naar Club moet hij vier jaar later in 2015 noodgedwongen beslissen om te kappen met profvoetbal. Hij werkt intussen ook in het populaire cafe De Comptoir van zijn ouders en beslist om het toch nog te proberen op een lager niveau. Hij kent een goede periode bij Wetteren en Dany Lavens haalt hem naar Winkel, op dat moment in tweede nationale. Sportief manager Kristof Arys wil Dhoest naar Knokke halen, maar niet iedereen in de club is overtuigd. Een jaar later speelt Winkel kampioen in tweede nationale en degradeert Knokke van eerste naar tweede. We schrijven 2019 en Arys drijft zijn zin door: Dhoest komt toch naar Knokke. Hij heeft een groot aandeel in de titel, maar vieren zit er niet in door corona. Datzelfde virus doet het volgende seizoen de mist ingaan en Dhoest heeft alle tijd om zich op zijn zaak te concentreren en zijn knie te laten rusten.

Twee jaar later beseft hij nu dat het beter is om te stoppen op een hoogtepunt en nog wat mooie jaren mee te pikken op een lager niveau. Maar dat hij vroeg of laat in een andere rol weer zal opduiken in het nationale voetbal, staat vast.