De match van het jaar, zoals de thuiswedstrijd tegen Wervik op de website van SK Roeselare-Daisel aangekondigd stond, werd een flop. Na een hoopgevende start en een vroege 1-0 voorsprong volgde een dubbele koude douche. De thuisploeg keek bij de rust tegen een 1-2-achterstand aan en was in de tweede helft niet bij machte om de scheve situatie nog recht te zetten. “Na de Wervikse gelijkmaker zakte de ploeg als een pudding in elkaar. We faalden collectief”, geeft Mathieu Demeulenaere toe. “Uiteraard kan ik de ontgoocheling van de supporters best begrijpen. Die mensen hadden vuurwerk verwacht, maar kregen er een flauw nachtlampje voor in de plaats. Met amper 5 op 24 zijn we niet aan onze beste periode bezig. Hoog tijd om ons te herpakken.”

De laatste zege, 1-3 op Wolvertem Merchtem, dateert al van 22 januari. “Zelf het spel maken, ligt ons niet zo goed”, weet de 20-jarige Demeulenaere. “We voelen ons duidelijk beter in ons vel tegen ploegen die hoger gerangschikt staan. We mogen dan wel aan een mindere periode bezig zijn, het is ook niet dat we het voetballen plots verleerd zijn. Het volstaat dat we zaterdag winnen op Stekene om opnieuw de vlam in de pijp te krijgen.”

Mathieu Demeulenaere is een van de vele jonge gasten die SK Roeselare-Daisel rijk is. “Ik begon bij Westhoek”, vertelt de Wijtschatenaar. “Als twaalfjarige stapte ik over naar het toenmalige SV Roeselare. Ik ben blijven plakken op Schiervelde, maar ik heb me dat nog altijd niet beklaagd. Door blessures en klierkoorts ging mijn start dit seizoen wel volledig de mist in. Omdat mijn concurrent Henri Moyaert het op de rechtsachter goed deed, moest ik wat geduld opbrengen vooraleer ik mijn kans kreeg. Ik heb intussen al bijgetekend, want ik twijfel er niet aan dat we het behoud zullen verzekeren. Volgend seizoen wordt het een heel ander verhaal. Het bestuur legt de lat hoger en mikt op een plek in de linkerkolom. De plaatsjes zullen duur worden.”