Start: op zondag 2 april om 10 uur op de Grote Markt in Brugge

Aankomst: omstreeks 16u30 in de Minderbroedersstraat in Oudenaarde

Afstand: 273,4 kilometer

Categorie:Monument

Televisie: vanaf 9.15 uur live op Sporza via Eén

Het parcours: start in Brugge en de iconische hellingen

Na zes edities in Antwerpen is het dit jaar opnieuw de beurt aan Brugge om het startschot van Vlaanderens Mooiste te geven. De heraangelegde Huisepontweg is de eerste kasseistrook van de dag die meteen wordt gevolgd door de eerste helling, de Korte Ast. Daarna is het tijd voor de eerste passage van de Oude Kwaremont. Vervolgens worden in de Vlaamse Ardennen twee plaatselijke lussen afgewerkt. De eerste lus trekt richting Brakel. Vanaf hier is het opletten geblazen, want hier begint het échte werk.

De finale is ongewijzigd met een plaatselijke lus richting Ronse met twee keer de Oude Kwaremont, gevolgd door de eerste beklimming van de Paterberg en tot slot opent de Koppenberg de finale met nog 45 kilometer te gaan. Via de vervelende kasseien van de Mariaborrestraat en de Steenbeekdries gaat het naar de Taaienberg en Kruisberg/Hotond. Daarna volgt het ultieme slotakkoord met de derde passage op de Oude Kwaremont en tweede keer Paterberg. Na de laatste keer Paterberg wachten nog 13 vlakke kilometers tot de finish.

LEES OOK. Ontdek hier het parcours van de Ronde van Vlaanderen 2023: Brugge weer als startplaats, 19 hellingen en 6 kasseistroken in Vlaamse Ardennen

De favorieten: Ultiem titanengevecht tussen De Grote Drie

Wie anders dan De Grote Drie zijn dé topfavorieten voor de Ronde van Vlaanderen? We kunnen bijna met zekerheid zeggen dat Mathieu Van der Poel, Wout van Aert of Tadej Pogacar met het Vlaamse Monument huiswaarts keren. Wie houdt Mathieu Van der Poel van zijn derde Flandrien? De titelverdediger won al twee keer op vier deelnames, zijn slechtste resultaat was… een vierde plaats. De 28-jarige Nederlander verkeert na Tirreno-Adriatico opnieuw in bloedvorm. Dat bewees hij met een stevige aanval op de Poggio in Milaan-Sanremo, waar hij solo naar de overwinning reed. In de E3 Saxo Classic was hij de enige die op de Oude Kwaremont in het wiel van Pogacar kon blijven zitten en in de sprint moest hij maar nipt het hoofd buigen voor Van Aert.

Als Tadej Pogacar opnieuw in een aanvalslustige bui is, dan is de rest gewaarschuwd. Vorig jaar bewees de Tourwinnaar van 2021 al dat hij de sterkste was op de Oude Kwaremont, de Paterberg en de Koppenberg, maar krijgt hij de andere kandidaat-winnaars er dit keer wel afgeschud? De kaarten van Pogacar liggen het best als hij alleen bovenkomt en solo naar de finish kan trekken, want in een eventuele sprint zal de winnaar van Parijs-Nice naar alle waarschijnlijkheid het onderspit moet delven. De Sloveen is er alleszins op gebrand om wraak te nemen na zijn fout van vorig jaar, toen hij vierde werd.

Wout van Aert won dan weer het voorproefje van de Ronde. Hij tankte in de E3 het nodige vertrouwen met een eerste overwinning van het seizoen en ook zondag in Gent-Wevelgem toonde hij zijn overmacht in het peloton. Toen schonk hij de zege nog aan zijn ploegmaat Christophe Laporte, maar dat zal komende zondag zeker niet het geval zijn. In de E3 was hij nog kwetsbaar bergop, dus de negentien hellingen van Vlaanderens Mooiste worden nog een uitdaging. Toch is Van Aert een taaie klant waar je niet zomaar vanaf geraakt. De Belgisch kampioen van 2021 wil niets liever dan de Ronde op zijn naam schrijven.

LEES OOK. De voorlopige deelnemerslijst van de Ronde van Vlaanderen 2023: Vlaanderens Mooiste kan ook pronken met mooiste startlijst

Het wordt ook uitkijken naar?

Mocht het toch fout lopen bij De Grote Drie, dan zijn er ook nog enkele schaduwfavorieten die kunnen oogsten in Oudenaarde. Als Tom Pidcock in goede vorm verkeert, dan is hij de grootste dreiging van Pogacar, Van der Poel en Van Aert. Pidcock won met bravoure de Strade Bianche, maar moest zijn voorjaar even pauzeren met een lichte hersenschudding. Met durf en sterke benen zou hij De Grote Drie met enig gemak moeten kunnen volgen. Dan is er nog het andere toptalent uit Slovenië: Matej Mohoric. De 28-jarige renner van Bahrain Victorious reed al een sterk seizoen met tal van top 10-plaatsen in grote koersen, maar het wilde nog niet lukken om te winnen. Zondag wel?

Dan zijn er ook nog de vaste sterkhouders: Valentin Madouas, vorig jaar nog verrassend derde, tovert zichzelf steeds meer om tot klassieke renner. De Zwitser Stefan Küng is ook niet te onderschatten, net zoals Alexander Kristoff en Mads Pedersen. Daarnaast zijn ook de andere kopmannen van Jumbo-Visma, Christophe Laporte, Tiesj Benoot en Dylan Van Baarle, zeker niet kansloos.

LEES OOK.Frank Deboosere voorspelt geen al te beste omstandigheden voor de Ronde van Vlaanderen: “Het wordt ‘weer met karakter’”

Zo was het vorig jaar: Mathieu Van der Poel is andermaal de koning van de Ronde

Vorig jaar moest Wout van Aert Vlaanderens Mooiste aan zich voorbij laten gaan door een coronabesmetting, net wanneer hij in bloedvorm verkeerde. Met Mathieu Van der Poel en Tadej Pogacar bleven er nog twee absolute topfavorieten over om een waar spektakel uit te vechten. De Sloveen had de boodschap begrepen en maakte er een harde koers van. Bij de tweede passage op de Oude Kwaremont trok hij door en kon enkel titelverdediger Kasper Asgreen volgen. Van der Poel moest eerst passen, maar kwam later samen met Pidcock en Küng aansluiten.

Jan Tratnik en Mathieu Van der Poel braken de finale open bij de eerste passage van de Paterberg. Pogacar volgde makkelijk, terwijl het zuur uit de oren van Asgreen liep. Hij kon de winst op zijn buik schrijven. Tussen de Paterberg en de Koppenberg ging Van Baarle ervandoor met Fred Wright, Pogacar zag het gevaar en gaf het tweetal geen vrij spel. Bij de laatste passage op de Oude Kwaremont trok een onvermoeibare Pogacar opnieuw door en alleen Van der Poel kon nog aanklampen. Het duo twijfelde in de slotmeters te lang om de sprint in te zetten, waardoor Madouas en Van Baarle in alle extremis nog kwamen aansluiten. Van der Poel was zeer alert en kroonde zich opnieuw tot koning van de kasseiklassieker. Pogacar liet zich ringeloren en viel uiteindelijk naast het podium. Van Baarle werd tweede, Madouas derde.