Een betrouwbare werknemer van de gemeente Wielsbeke sinds 1999 schopte het tot financieel directeur. Bij de oprichting van de politiezone Midow (Meulebeke, Ingelmunster, Dentergem, Oostrozebeke en Wielsbeke) in 2001 was hij dan ook de geknipte persoon om daar op te treden als bijzonder rekenplichtige. Een vertrouwensfunctie.

Een vertrouwen dat hij lelijk zou misbruiken. Vanaf 2006 haalde hij zowat elke week tot 2.000 euro af van de rekening van de politiezone om op zijn eigen rekening te zetten. Uiteindelijk zou Guy S. op die manier een bedrag van 665.000 euro versluizen.

Duidelijk signaal

De bank merkte pas eind 2020 op dat er verdachte handelingen gebeurden. S. nam ontslag in april 2021 en bekende toen pas de feiten. De bom ontplofte en beetje bij beetje werd de omvang van de diefstal duidelijk. Koenraad Degroote, burgemeester van Dentergem en voorzitter van de politieraad, hoopte op een duidelijk signaal. “Want dit kan niet door de beugel”, zei hij eerder. (Lees verder onder de foto)

Dat vond ook de rechter. Die veroordeelde Guy S. tot een voorwaardelijke celstraf van 3 jaar en een voorwaardelijke boete van 400 euro. Daarnaast wordt de man 10 jaar ontzet uit zijn rechten. Ook krijgt hij een beroepsverbod van drie jaar. Aan de politiezone Midow moet hij nog bijna 500.000 euro betalen.

Gematigd tevreden

“We zijn gematigd tevreden”, zegt Degroote na de uitspraak. “Ergens is het wel een streng genoeg signaal. Je kan altijd debatteren over meer of minder, maar er moet altijd een knoop worden doorgehakt. Dat hij ontzet wordt uit de burgerrechten en een beroepsverbod krijgt is al goed. Of we ons geld zullen krijgen? We blijven hopen en hij beloofde ter zitting een inspanning te leveren. We zijn echter realistisch en wachten af of hij nog iets uit zijn hoed zal toveren om eraan te ontsnappen.”

Impulsief

De beklaagde zei tijdens het proces al dat hij alles wil terugbetalen en daar zijn levensdoel van maakt. Waarom hij het deed? “Aanvankelijk deed ik het uit financiële noodzaak, met de gedachte alles terug te betalen”, zei hij. “Op den duur werd het impulsief en deed ik het om eten, kleren en auto’s te betalen. Plots zat ik erin verstrikt.”