Minister Dedonder noemde de tewaterlating een “belangrijk moment”. “Dit is het eerste van twaalf zusterschepen”, zei ze. De zeemachten van België en Nederland zullen elk 6 van de nieuwe mijnenbestrijdingsvaartuigen in ontvangst nemen.

De defensieminister prees de innovatie in het project. “De technologie zorgt ervoor dat we op een nog veiligere manier kunnen werken”, zei ze. De mijnenbestrijdingsvaartuigen blijven immers uit het mijnenveld en sturen drones uit om de mijnen op te sporen en te vernietigen.

Dedonder en haar Nederlandse ambtsgenoot Kajsa Ollongren hadden lovende woorden over voor de samenwerking tussen beide landen. “Dit is een voorbeeld voor onze NAVO-bondgenoten en onze partners”, aldus Dedonder. “Dit is een project dat verdient gevolgd te worden”, zei Ollongren.

Bij een tewaterlating wordt een schip van de scheepswerf of het droogdok waarin het werd gebouwd, in het water gelaten. De M940 Oostende is weliswaar al op 22 februari in het water gelaten vanwege technische redenen, maar de plechtige ceremonie daarvoor vond dus woensdag plaats. Daarbij werden de naamplaat van het schip en de toekomstige scheepsbel overhandigd. Die bel komt op het vaartuig zodra het schip zich in zijn thuisbasis Zeebrugge bevindt.

Op de scheepswerf van scheepsbouwer Piriou is woensdag ook de kiel gelegd voor het tweede Belgische schip van de nieuwe mijnenbestrijdingsvaartuigen, de toekomstige M941 Tournai (Doornik). Daarvoor werd een historische munt van de stad Doornik gelast in een van de onderdelen van het schip. Belgian Cheetah Camille Laus, de meter van de Tournai, was daarbij aanwezig, net als de burgemeester van Doornik, Paul-Olivier Delannois.

De Belgische schepen kregen de namen van Belgische steden: Oostende, Doornik (Tournai), Brugge, Luik (Liège), Antwerpen en Rochefort. Volgens Defensie werden deze steden gekozen “vanwege hun belang in de Belgische maritieme wereld en om historische redenen”.

De Oostende is 82,6 meter lang en 17 meter breed. De kiel van de Oostende werd op 30 november 2021 in de blokken gelegd. Op 19 december 2022 verliet het schip de constructiehal.

Het schip wordt geassembleerd bij scheepsbouwer Piriou in Concarneau, in Finistère in West-Frankrijk. De in totaal twaalf mijnenjagers moeten tussen 2024 en 2030 geleverd worden en moeten de meer dan dertig bestaande Belgisch-Frans-Nederlandse mijnenjagers vervangen. Die zijn in de jaren 1980 in dienst genomen.

Het contract voor het ontwerp en de bouw van 12 mijnenbestrijdingsvaartuigen werd in 2019 toegekend aan Belgium Naval & Robotics (BNR), een consortium naar Belgisch recht van de Franse ondernemingen Naval Group en ECA Robotics (dat nu Exail Robotics heet), gespecialiseerd in varende drones. Voor België kost het programma 1,1 miljard euro.