Het seizoen van Olympia Denderleeuw lijkt wel behekst. Tegen Melsele B (67-69) was de bevrijdende eerste overwinning in de maak tot een driepunter in de slotseconde de droom aan diggelen sloeg.

“Het is bijzonder spijtig dat we opnieuw in het zand beten na een wedstrijd die we grotendeels domineerden”, vertelt Angel Nyckees. “We liepen tot twintig punten uit en gingen rusten met een 42-31-voorsprong. Na rust behielden we onze bonus. Met nog vijf minuten op de klok leidden we nog steeds met 65-55, maar toen kregen we plots geen bal meer door de korf. Ik weet niet of het de angst was om te winnen die ons parten speelde. Melsele B knaagde aan zijn achterstand en tankte vertrouwen, terwijl bij ons de twijfel toenam. We wilden bewust niet te snel spelen omdat de tijd in ons voordeel tikte, maar daardoor raakten we ook wel uit ons tempo. De week voordien verloren we ook al van Waregem met slechts twee punten. Zo bleef de verdiende beloning twee keer op rij uit.”

Droombestemming

Angel Nyckees bergt de basketschoenen op het einde van het seizoen op wat samen met het vertrek van Simon Schockaert naar Donza een aderlating betekent voor Denderleeuw dat in eerste provinciale opnieuw moet leren winnen.

“De degradatie stond al een tijdje vast. Voor eerste provinciale pas ik, al heeft dat vooral met mijn Canadese droom te maken. Ik focus nu op het behalen van mijn bachelor internationale onderneming aan de Artevelde Hogeschool in Gent om binnen een tijdspanne van zes jaar naar Canada te emigreren. Mijn droombestemming was eigenlijk de USA, maar daar zijn de immigratievoorwaarden bijzonder streng. In Canada moet het wel lukken. Canada is toegankelijker en familie van mijn vriendin Lotte ging er al aan de slag. Ik ben van plan om twee jobs te combineren om zo een stevige financiële basis te leggen met het oog op mijn vertrek naar Canada en dus rest er geen tijd meer voor basketbal.”

Nyckees hoopt als afscheid Denderleeuw toch nog een zege te schenken.

“Hopelijk lukt het wel in Deerlijk. Nadien trekken we naar Waregem waartegen we in de heenronde nipt verloren, maar intussen vond die ploeg wel haar draai. Op de slotdag volgt het sterke Aalter. Ik begon met basketbal in Denderdal bij Erembodegem, maar genoot mijn jeugdopleiding bij Denderleeuw waar ik tot een sterke lichting behoorde met Matz Buytaert, Wout De Paepe, Matthijs Van Den Eynde, Joris Cornelis en Thomas Meireman en ik de nationale eindronde speelde.”