1. Tactisch sterk

Je hebt zo van die coaches die vooraf hun ploeg opstellen, maar bij onvoorziene omstandigheden niet al te goed weten hoe ze moeten ingrijpen. Zo is Karel Geraerts alleszins niet. Al meerdere keren durfde de Limburger tijdens de wedstrijd van systeem te veranderen, en meestal pakte die switch goed uit. De heilige 3-5-2, die onder Mazzu geïnstalleerd werd en waar Geraerts op voortborduurde, kan dus omgewisseld worden in noodsituaties. Zoals bij de 1-3-achterstand in de poulewedstrijd tegen Union Berlijn in de Europa League, bijvoorbeeld: Geraerts gooide de 3-5-2 overboord en schakelde over naar een 4-3-3. “Om meer druk te kunnen zetten”, was de uitleg. En dat loonde: Union sleepte nog een 3-3-gelijkspel uit de brand en was zo zeker van Europese overwintering. Ook in de competitie durft Geraerts goed bij te sturen: in de wedstrijd op Anderlecht wisselde hij bij een 1-0-achterstand van systeem, Union won de wedstrijd uiteindelijk met 1-3. Indrukwekkend.

2. Praten, praten, praten

Iets wat hij ongetwijfeld van Mazzu geleerd heeft, is dat praten met spelers belangrijk is. Erg belangrijk. Dat alle spelers bij Union – ook de bankzitters die soms minder aan de bak komen – zich goed voelen, is cruciaal. En dat weet ook Geraerts, die ook als peoplemanager fungeert. Hij staat als een blok achter zijn spelers. Ook achter Lapoussin, die na zijn incident van enkele maanden geleden – hij weigerde een alcoholcontrole toen hij achter het stuur zat – vorige week opnieuw in opspraak kwam toen hij omwille van “gedragsredenen” uit de kern van Madagaskar werd gezet door (toenmalig) bondscoach Nicolas Dupuis. Geraerts stelt 100 procent achter Lapoussin te staan, en de Limburger zal hem geen sanctie opleggen. Niet dat Geraerts niet zou durven, wel omdat hij zowel met de coach als met Loïc gesproken heeft en hij van oordeel is dat Lapoussin niets te verwijten valt. Dat Geraerts communicatief sterk is, is duidelijk.

3. Realistisch

“We bekijken het wedstrijd per wedstrijd.” Het is misschien wel het grootste cliché dat een voetbaltrainer kan uitspreken, maar het typeert wel de ingesteldheid van Geraerts. Elke wedstrijd wil hij winnen, elke wedstrijd eist hij het maximum van zijn spelers. Verder kijken dan de eerstvolgende match doet hij niet, de spelers zouden zomaar moe kunnen worden als ze alleen al maar zien hoeveel wedstrijden ze opnieuw moeten afhaspelen. En ook onrealistische doelen zoals een titel legt hij zijn groep niet op: de eerstvolgende wedstrijd winnen, dat is altijd het doel. En dat lukt dan nog meestal ook.