WS Lauwe werd na de 0-2 zege op Oostnieuwkerke nog overladen met lof voor het verzorgde voetbal, maar tegen de buren viel daar weinig van te merken. De thuisploeg speelde te slordig om een goed georganiseerd en gretig Racing uit verband te spelen. Na rust nestelde White Star zich wel voortdurend op de helft van de bezoekers, maar het moest wachten tot een kwartier voor tijd om op voorsprong te komen via bezoeker Delcroix, die zijn eigen doelman met een kopbal te grazen nam. Meteen daarop liep White Star uit tot 2-0 na een carambole tussen doelman Mervilde en de ingevallen Lecour. Wedstrijd gespeeld, dachten ze bij de thuisploeg, maar Techel scoorde de aansluitingstreffer scoorde en de bezoekers claimden ook nog een strafschop voor een fout op Arne Naessens, die de gelijkmaker aan de voet had. De thuisploeg betaalde dus nog bibbergeld.

“Tijdens het eerste kwartier waren we de betere ploeg en hadden we twee kansen om de wedstrijd open te breken”, analyseerde White Star-kapitein Lennert Vansteenkiste. “Nadien nam Racing het initiatief over. Na de pauze kwamen we met een betere ingesteldheid uit de kleedkamer en konden we ons overwicht omzetten in een verdiende 2-0-voorsprong, maar uiteindelijk kwamen we in de slotminuten nog goed weg. Het was geen denderende zege, maar een krampachtige overwinning levert ook drie punten op. Of het deugd doet te winnen tegen mijn ex-ploeg? Zeker en vast. Winnen tegen enkele van mijn beste vrienden geeft deze zege wat extra glans. Nu volgen er nog drie finales waarin we alles gaan geven om de titel naar Lauwe te halen.”

“Twee kutgoals maken het verschil”

Simon Verhelst (RC Lauwe)

RC Lauwe deed een slechte zaak voor het behoud. “Dat er een stunt inzat? Twee kutgoals maakten het verschil en maakten de nederlaag nog wat zuurder”, zei een zwaar ontgoochelde bezoeker Simon Verhelst. “Terwijl wij nog hard moeten knokken voor het behoud, is White Star nog altijd aan zet voor de titel. Voor mij niet gelaten, want na zes seizoenen Racing stap ik over naar White Star en ik wil gerust in derde afdeling aan de slag. Als jonge knaap mocht ik bij Menen drie jaar proeven van nationaal voetbal. Op mijn 29ste wil ik dat nog eens overdoen.”