“Ik kan terugblikken op veel mooie momenten. Aanvankelijk heb ik me wel eens druk gemaakt als de verzamelde tegenstand mijn wiel viseerde. Dat was frustrerend, temeer omdat ik een renner ben die in de vlucht wil zitten. Wegrijden lukte niet meer, maar gaandeweg leerde ik leven met dat gegeven. Ja, ik heb genoten van mijn driekleur. Louter sportief ging het meestal goed. Het lukte al snel om een wedstrijd in mijn trui te winnen (in Oudenburg, red). Ook dit jaar kon ik enkele mooie prestaties neerzetten. Onder meer in de E3 Saxo Bank Classic in Bavikhove zat er snee op. Alleen jammer dat ik door een haperende achterversnelling finaal naast een mooi resultaat greep. Ik heb een voorkeur voor zware koersen met hoogtemeters, maar bij de jeugd is het de bedoeling om overal goed voor de dag te komen.”

Vorig jaar sloeg Servranckx, die toen nog uitkwam voor Cycling Team Luc Wallays-Jonge Renners Roeselare, toe in Moorslede. Hij hield als enige uit de vroege vlucht van negen stand tegen het oprukkende peloton. “Mijn bedoeling is om er zondag in Brasschaat opnieuw de beuk in te gooien. Misschien lukt het andermaal om vooruit te blijven. Conditioneel ben ik in orde, maar ook de concurrenten lopen op de toppen van hun tenen. Steffen De Schuyteneer, Liam Van Bylen en Sente Sentjens zal ik in de gaten moeten houden. Die mannen durven koers te maken en hebben ook nog eens een goed eindschot in de benen. Het wordt belangrijk om mee te zijn. Wie op die mannen gaten moet dichtrijden, heeft een probleem.”

Clubtrui

“Ik voel geen druk”, besluit Servranckx. “Mijn eerste koers in mijn clubtrui zie ik als een nieuw begin. Ik ben totaal niet nerveus voor het kampioenschap, wat een troef is. Natuurlijk besef ik dat het heel moeilijk wordt om mezelf op te volgen. Voor mij liggen er meer mogelijkheden in de klimkoersen. Als ik daar kan schitteren, zal ik volgend jaar allicht kunnen doorschuiven naar de beloftenkern van The Lead Out Cycling Academy.”