“Het zijn verhalen die we als vakbond ook regelmatig horen”, zegt Tim Joosen van ACOD. “We kennen ook de machteloosheid van mensen die niet weten waar ze terecht kunnen met hun verhaal. Laat staan dat er een oplossing komt.”

Joosen ziet een oorzaak in de toegenomen prestatiedruk en de gebrekkige financiering van de universiteit. Maar ook in het ontbreken van goede procedures, zelfs na incidenten uit het verleden waarbij beloofd werd om het systeem van vertrouwenspersonen op te waarderen.  

“We zijn het beu dat er geen gevolgen worden gegeven aan de problemen die worden gesignaleerd. Er wordt telkens verwezen naar werkgroepen die het probleem gaan bestuderen.  Maar fundamenteel wordt er niet geantwoord op de problemen”, klinkt het.

Bovendien is er nood aan een beter statuut voor de betrokken doctoraatsstudenten. “De universiteiten weigeren al jaren om de positie van onderzoekers die in een precaire situatie zitten, te versterken”, zegt Joosen.

Reactie UGent

Het management van de universiteit verwijst naar een reeks voorstellen die volgende maand behandeld zullen worden door de raad van bestuur. “We willen het lot van de doctorandus niet in handen van één persoon laten”, zegt rector Rik Van de Walle, die pleit voor een krachtdadig optreden wanneer promotoren hun macht misbruiken.

Doctoraatsbegeleidingscommissies zouden verplicht moeten worden, en de copromotor moet een duidelijke rol krijgen als eerste aanspreekpunt bij problemen. Verwachtingen en functieomschrijvingen moeten duidelijker omschreven worden, en er mag niet van worden afgeweken. Aan de hand van bijvoorbeeld exitgesprekken en betere feedbacksystemen moeten misbruiken ook effectief worden opgespoord.

Er volgt ook een reeks aanbevelingen voor een ‘ecosysteem van meldpunten’ dat het huidige wantrouwen tegenover vertrouwenspersonen moet kunnen wegwerken. Daarbij zouden bijvoorbeeld anonieme klachten mogelijk zijn.