Oswald Slosse en Walter De Buck hebben hun hele leven al iets met boten. Lang geleden kocht Slosse de

Angelus

, een oude IJslandschoener. Maar in 1996 verdween zijn pronkstuk naar de bodem van het Muidedok. Na een aanvaring zonk het vaartuig onverbiddelijk. Het zou zeven jaar duren vooraleer de boot weer op het droge werd getild.

Pogingen van minister Van Grembergen om de schoener als varend erfgoed te herstellen en te beschermen, vielen in het water. Maar Slosse bleef verwoed zoeken naar een manier om de schoener hersteld te krijgen. Walter De Buck kocht uiteindelijk de boot. Want de directie van de VDAB in Brussel had hem beloofd dat hij de Angelus in zijn project

Loods 13

zou mogen gebruiken om er met langdurig werklozen aan te werken in het kader van een VDAB-project.

Stille Oceaan

,,Maar de directie van de VDAB in Gent heeft de samenwerking opgeblazen'', treurt De Buck. ,,We zitten dus met een boot waarmee we niks kunnen doen en daarenboven ligt hij nu onder water. Er stonden twee dompelpompen in de Angelus, om hem droog te houden. Maar onnozelaars hebben de stekkers uit de stopcontacten getrokken. In de buurt van het Houtdok lopen veel krakers en drugsverslaafden rond. Wellicht hebben zij de kabels willen stelen om elektriciteit te hebben. Maar zonder dat ze het beseften hebben ze de Angelus doen zinken.''

Voor Slosse, dichter, ooit buitenwipper, bodyguard en vader van 22 kinderen, is het al de vierde keer dat de rampspoed hem treft. Zijn boot aan de Gentse Kuiperskaai zonk ooit twee keer en nu gaat ook de Angelus voor de tweede keer naar de haaien.

De scheepvaartpolitie heeft de plek waar de boor grotendeels onder water ligt, afgebakend. Het is nu afwachten of er mensen en middelen worden gevonden om het vaartuig alweer een keer uit het water te tillen.

Slosse, die zwaar ziek is, heeft er zijn leven lang van gedroomd met de Angelus naar

Het land van Mu

te varen, de plek ergens op zee waar de verdwenen beschaving in de Stille Oceaan zou rusten...