Als er één les is om te onthouden na dit seizoen is het dat we geen voorbarige conclusies mogen trekken, maar Racing Genk lijkt Play-off 1 nu toch echt wel op zak te hebben na een 2-3 zege bij OHL. De Leuvenaars zijn na die thuisnederlaag alvast uitgeteld voor de top vier. Vooral voor de rust waren de Limburgers meer dan één klasse te sterk voor de thuisploeg.
John van den Brom had zijn jongens duidelijk op scherp gezet, want Genk was dominant en agressief vanaf minuut één. Meteen was er een mogelijkheid voor Thorstvedt die aanlegde vanop randje zestien, maar hij mikte ver naast. Ito probeerde het onmiddellijk nadien van nog verder, maar ook hij besloot naast. We waren dan nog altijd in de eerste vijf minuten.
Na nog geen zeven minuten was het wél prijs voor de Limburgers. Bongonda ging op wandel. Jemelka trok hem tegen de grond, maar scheidsrechter Boterberg liet doorspelen waarop Thorstvedt de 0-1 van buiten de zestien hoog in het doel joeg. Knap afgewerkt.
Na een kwartier kwam OHL er een eerste keer door – zeer uitzonderlijk in een eerste helft waarin de Leuvenaars er hoegenaamd niet aan te pas kwamen. Vlietinck mikte van dichtbij het doel op keeper Vandevoordt. Daarna was het weer al Genk wat de klok sloeg. Heynen probeerde het van ver, maar Romo had weinig moeite met zijn poging. Met de rust in zicht haalde Bongonda serieus uit vanop een twintigtal meter, maar zijn pegel strandde op de paal. Ook Ito ondernam nog een poging voor de 0-2, maar Romo kon wegboksen.
Ei zo na maakte OHL op slag van rust de gelijkmaker die het helemaal niet verdiende. Malinov legde aan van net buiten de zestien, Vandevoordt moest met een kwieke reflex uitpakken om de 1-1 te voorkomen. Aan de overkant kreeg Onuachu nog een dot van een kans net voor de pauze, maar hij besloot over op een open doel. Genk speelde met vuur door zo veel kansen de nek om te wringen.
Blunderende doelmannen
Na de pauze toonde OHL een ander gezicht. Het moet zijn dat Marc Brys een oppeppende videoboodschap had opgenomen voor tijdens de rust, want hij was geschorst en mocht niet in de kleedkamer komen. De thuisploeg was op slag veel vinniger en energieker.
Genk was op zijn beurt wat ingezakt en bracht niet langer het hoge tempo van in de eerste helft. De Limburgers zorgden nog nauwelijks voor gevaar. Wát een verschil met de eerste helft. Middenin de tweede helft kwam Heynen toch plots oog in oog met Romo te staan, maar de Venezolaanse doelman werkte in hoekschop. Met die corner vingen de bezoekers niets aan. Dat laatste gold ook voor een megakans die Onuachu kreeg om de wedstrijd te beslissen, maar de topschutter trapte naast.
De bezoekers riepen het onheil over zich af door achteruit te kruipen en enkel nog hun krappe voorsprong te verdedigen. Een kwartier voor tijd trapte Mercier een vrije trap laag over de grond. Vandevoordt miskeek zich en liet de 1-1 zomaar in zijn netten belanden.
Tien minuten voor tijd ging Romo op zijn beurt in de fout. Hij kwam ongelukkig en veel te ver uit, waardoor Bongonda de 1-2 in een open doel mocht mikken. Het werd zo helemaal de namiddag van de blunderende doelmannen.
Bij OHL was het vat af. Een goeie twee minuten na het doelpunt van Bongonda kreeg Onuachu alle ruimte van de wereld. Dat moet je hem geen twee keer zeggen. Hij prikte zonder aarzelen de 1-3 tegen de touwen. In de blessuretijd maakte Henry nog de aansluitingstreffer met het hoofd, maar het was vijgen na Pasen voor OHL. Too little, too late.