Bij de 2-1-aansluitingstreffer tweette het officiële kanaal van Antwerp: “Frey maakt zijn foutje goed.” Dat sloeg helemaal nergens op, want Frey had bij 0-0 een dot van een kans gemist – en dan drukken we ons nog voorzichtig uit. Muja had Frey toen de 0-1 aangeboden, het enige dat de spits nog moest doen was de bal de lege doelmond binnenduwen, maar de Zwitser treuzelde, waardoor Westerlo-verdediger Tahir nog miraculeus redding kon brengen op de achterlijn.

Had Frey die mogelijkheid benut – wat hij altijd had moeten doen -, dan hadden we een andere wedstrijd gekregen, wellicht in het voordeel van Antwerp. Vandaar: die 2-1 was niet ineens “zijn foutje goedmaken”.

Antwerp was in de eerste helft gewoon beter, alleen liet het na om op voorsprong te komen. Mark van Bommel had geopteerd voor een 4-4-2-opstelling, wat ongebruikelijk is voor dit Antwerp, maar desondanks was de Great Old dominant – het toont aan dat er op dagelijkse basis goed (tactisch) gewerkt wordt. Naast Frey toonden ook Stengs en Bataille echter een gebrek aan efficiëntie. Maar misschien nog erger waren de vele foute keuzes en onzorgvuldigheden in de zone van de waarheid: er gingen zo veel interessante momenten verloren. Dat is… kwaliteit.

In een volkse, plezante sfeer – voor de aftrap was er een deejay - presenteerde Westerlo zich als een voetballende ploeg, wat we alleen maar konden toejuichen. De 1-0 op slag van rust was evenwel gevleid: een scherpe hoekschop van De Cuyper ging, al dan niet na een lichte deviatie, binnen.

Madsen en Fixelles zetten Westerlo op rozen

Meteen na de pauze verdubbelde Westerlo, dat in eigen huis nog nooit van Antwerp verloor, zowaar de bonus. Het begon allemaal met een dramatische vrije trap van Bataille, waarna het razendsnel naar de overzijde ging. Daar werkte Alderweireld slecht weg, pardoes in de voeten van de geïnfiltreerde Madsen. Het moet gezegd: de Deense middenvelder werkte heerlijk binnen (2-0).

Het antwoord van Antwerp liet niet lang op zich wachten, met dus snel die 2-1 van Frey, maar het vizier voorin bleef slecht afgesteld. De offensieve pionnen trapten allemaal wel eens richting kader, telkens zonder succes.

Dat deed Fixelles het een pak beter. Hij liep de jonge Arthur Vermeeren van de sokken – in dat soort fases mist de 17-jarige misschien nog wat power –, rukte op met de bal aan de voet en haalde vervolgens verschroeiend uit. Butez kon er niks aan doen: 3-1 voor Westerlo na twee derde match.

Je voelde de frustraties bij Antwerp toenemen. Er is wellicht geen minuut voorbij gegaan om Van Bommel stond wel bij de vierde scheidsrechter – vaak niet ten onrechte, maar soit -, terwijl de spelers op het veld maar niet konden geloven hoe deze partij zo in hun nadeel gekanteld was. Antwerp was lang niet slecht, integendeel zelfs, en ondanks een waslijst aan afwezigen. Op de bank waren er dan ook niet veel oplossingen voorhanden: je mag niet denken dat Nsimba het plots gaat forceren.

Dol slot levert Antwerp nog een punt op

Maar Antwerp rechtte wél de rug: straffe stoot. Janssen lukte in minuut 86 de 3-2, Stengs maakte er nog 3-3 van. Van Bommel bleef er onbewogen bij: hij zal ook wel gedacht hebben dat Antwerp het niet zo ver had mogen laten komen.

Hoe straf de comeback ook was, hoe goed het spel ook is, de realiteit is dat Antwerp aan een slechte reeks bezig is in de competitie. De laatste overwinning dateert inmiddels van twintig oktober, toen tegen KV Oostende (3-0). Sindsdien was het vijf duels op rij noppes, ook in de Kempen: de vloek van het Kuipje blijft overeind.

Mocht u tijdens de feestdagen wat vrije tijd hebben: vergelijkt u gerust de selectie van Antwerp eens met die van Genk of Club. U zult dan ook concluderen dat we van deze club (nog) geen mirakels mogen verwachten. Maar scoren voor een lege goal, dat mogen de fans en Van Bommel wél eisen…