Alwéér niet gewonnen: een hallucinante reeks gaat verder. Club Brugge rook 45 minuten lang een eerste zege onder Scott Parker, maar zelfs na een rode kaart brak Charleroi (2-2) niet. De Zebra’s waren op een dubbele voorsprong gekomen en zagen daarna af als beesten. Blauw-zwart kan zo voor het eerst uit de top-4 tuimelen.
Woont Murphy naast Scott Parker? Je zou het haast gaan denken. Drie matchen had de Engelse coach achter de rug, met een magere twee op negen als resultaat. Tijd voor een overtuigende driepunter, denk je dan. Jan Breydel begon met goede moed én enkele opvallende namen in de ploeg: Nusa mocht starten, en Mechele keerde terug. Een kwartier later wasdat zelfde stadion volledig met verstomming geslagen. Nul tegen twee, Charleroi op een dubbele voorsprong. En bij die twee goals ging werkelijk alles mis. Eerst scoorde Badji tegen zijn ex-ploeg nadat Heymans een gat in de lucht trapte, minuten later liep Mechele tegen zijn tweede owngoal op acht dagen tijd. Ook dat nog. Een eerste zege sinds 29 oktober leek héél ver weg.
Club Brugge moest nog maar eens vol aan de bak, maar het had meer pech dan pasklare oplossingen voor de dubbele gordel uit Charleroi. Vanaken gaf lang niet thuis, de jonge Nusa werd fysiek weggeblazen en kende z’n dagje niet. Het moet gezegd: Charleroi speelde ook gewoon een sterke match. Flukse combinaties, een goede organisatie: Mazzu op z’n best. De zoektocht naar een aansluitingstreffer werd voor blauw-zwart een echte cavalrietocht. Tot minuut 45. Lang probeerde de achterlijn te halen en werd neergehaald door Marcq. De bal was al weg, maar Lardot twijfelde niet: penalty. De Nederlandse flankspeler zette zich zelf achter de bal en mikte hem in de linkerhoek. Rusten met 1-2: Club had opnieuw een levenslijn. En voor Charleroi kon die treffer misschien wel op geen slechter moment vallen.
Boukamir aan de noodrem
Dat gold trouwens ook voor de gelijkmaker van Club. De Bruggelingen roken bloed en waren als leeuwen uit de kleedkamer gekomen, met Skov Olsen als vervanger van de bleke Nusa. En de Deen had vier minuten tijd nodig om te scoren. Vanaken stak Skov Olsen in het straatje, en die mikte de 2-2 tussen de benen van Koffi. Jan Breydel veerde op en leefde weer, terwijl Charleroi nu aan het twijfelen ging. Vooral Lang werd op links een echte geseling. De bezoekers zagen af maar konden zich wel hergroeperen. Dat zorgde ervoor dat de Brugse aanvalsgolven opnieuw wat gingen liggen. Descotte dreigde zelfs nog met een lage schuiver. Aan de andere kant kopte Yaremchuk nipt naast. Zijn goaltje blijkt hem echt niet gegeven.
Een kleine 20 minuten voor tijd kon Club de zege nog méér ruiken. Vanaken had de lopende Skov Olsen alweer in het snotje, maar Boukamir trok aan de noodrem net buiten de zestien. Een duidelijke rode kaart die de verdediger zonder veel protest incasseerde. Charleroi ging na de rust trouwens ook aan het schoppen: zowel Nkuba als Van Cleemput torpedeerden Lang en kregen geel. De Zebra’s moesten opletten dat ze niet met negen zouden eindigen. Parker gooide Jutgla en Sowah in de strijd als troefkaarten, maar die éne grote kans bleef enorm lang uit. Vier minuten extra tijd kreeg Club nog, en daarin pakte Koffi met een ongelofelijke redding nog de 3-2 van Lang. Charleroi zag af als beesten, maar pakte een verdiend punt mee naar huis. En Club? Dat kon alwéér niet winnen, en kan bij een zege van Gent voor het eerst dit seizoen uit de top-4 tuimelen.
