“De roetpiet lijkt aangedaan. Bevangen door commotie en ongeloof, gespannen tot in de laatste zenuw”
“Er is geen spoor meer van de eerste onwennigheid, na het verschijnen van de schone Kedist aan haar Ethiopische vader”
“Het handgebaar lijkt dat van oude vrienden die elkaar na lang weer treffen, maar de wederzijdse afkeer sijpelt door”
“Daar in Dubai lijkt het of Jambon gevangen zit tussen twee spervuren, geprangd tussen corona en ebola. De foto is geen luchtspiegeling in de woestijn maar een trieste voorafspiegeling”
“De honden zijn het koppelteken tussen de verschillen die niet eens uitgesproken moeten worden”
“Het is een bevreemdend beeld van hulpeloosheid. Bart De Pauw heeft zijn pruik en slonzige regenjas thuisgelaten voor de rol van zijn leven”
“Die drang van het Paleis om met een megafoon te brullen dat Elisabeth een gewoon meisje is, roept vooral dat ze het niet is”
“Zuhal Demir straalt zo fel dat haar gezicht ervan blinkt en de koontjes zijn opgetrokken. Zo moet de onbevlekte ontvangenis ongeveer hebben aangevoeld”
“DJ Anouk Matton met de wereld aan haar voeten wil de mensen niet bruuskeren met de weelde”
“Het is een onthullende foto. Bart De Wever slaat de ogen ten hemel op alsof hij een opperwezen om verlossing smeekt”
“Ze heeft de benen zedig gekruist, zoals dames doen. Zelfs met alleen een niemendalletje aan. Na haar uren, zoals dat zo schoon klinkt in het Vlaams, maakt deze dame porno”
“Zwakke weggebruikers, de term is aan nuancering toe. Een bestuurder die zich in volle vaart per pedelec beweegt, lijkt meer op een kruisraket”
“Wie van de drie zou volgens de regels der hofhouding en etiquette het eerst mond en neus mogen ontbloten in dit keurige gezelschap? Voor mondmaskers is nog geen gouden regel ingeschreven”
“Als de buitenwereld binnen mag piepen, gedragen de Duivels zich als opgedraaide kinderen. Als jochies die voor het eerst weer het ballenbad in mogen”
“Alsof de mondhoeken van Willy Sommers in een gelukskramp zijn blijven hangen”
“’Laat Jürgen leven’, klonk het. Alsof het een liefdevolle, kwetsbare bambi was, gekneld in een wolfijzer”
“In de zee van zwart van de act priemt een lichtpunt. Het is ondanks al het vlagvertoon de geschoren oksel die de aandacht trekt”
“Er zijn mensen die vegen en mensen die, de hand in de broekzak, laten vegen”
“Aan hen wordt hij geopenbaard, niet aan wie naar de foto kijkt. De handen gaan in de lucht. De jubelende gestrekte rechterarm is niet meer dan onschuldige aandachttrekkerij”
“Er wordt vereeuwigd wat liefst vergeten zou worden. Een foto die schreeuwt om zo snel mogelijk ritueel verbrand te worden”
“Wout van Aert is verkrampt, het lichaam verwrongen, de voeten staan tegennatuurlijk, de handen stram. Niet door de verzuring na de inspanning, maar door de spanning na de inspanning”
“De stam lijkt hopeloos. Een staatsieportret van Philip in de armen gekneld. Er komen hulpeloze handen de foto in. Hier wordt intens gerouwd. God sta ons bij maar hun god is weg”
“Dit beeld is Belgisch. Met zelfs onze dolende ziel erop”
